Opiekunowie szkolnego ula- Bartosz Grzywa, Patryk Raczek i Dariusz Ochman- wraz z nastaniem ciepłych dni rozdali chętnym uczniom pakiety startowe do hodowli przyjaznej pszczoły.
Murarka ogrodowa (łac. Osmia rufa) jest jednym z przedstawicieli kilkudziesięciu gatunków pszczół samotnic na terenie naszego kraju. Ze względu na swoją biologię, owad ten nie żądli, więc nie stanowi żadnego zagrożenia dla człowieka. Cykl życia murarki trwa jeden sezon, pierwsze loty rozpoczynają się już w kwietniu i trwają do końca lipca. W tym czasie murarka czyści rurki, znosi do nich pyłek, składa jajeczka i zamyka je ścianka z gliny. Należy również zauważyć, że murarka, w przeciwieństwie do pszczoły miodnej, nie produkuje miodu, a jedynie zapyla okoliczne rośliny.
Co zrobić z pakietem rurek?
Otrzymały pakiet zasiedlonych rurek przechowuj tak, by nie zostały zamoczone przez deszcz lub zasypane śniegiem. Koniecznie muszą mieć taka samą temperaturę jak na zewnątrz. Mróz nie zrobi im nic złego. Nie wolno przechowywać rurek w garażu lub pomieszczeniu, gdzie temperatura jest wyższa niż na zewnątrz, bo pszczoły pomyślą, że już wiosna i wylęgną się w garażu, co doprowadzi je do pewnej śmierci. Musisz przygotować dla nich odpowiednie miejsce.
Domek
Przede wszystkim należy znaleźć właściwe miejsce, w którym będziemy chcieli postawić lub powiesić nasz ul. Należy pamiętać, że gdy zasiedlimy w nim pszczoły wczesną wiosną, nie wolno nam zmienić później jego położenia w czasie całego sezonu. Najlepiej, jak domek znajduje się słonecznym miejscu, ale nie jest to wymóg konieczny. Wcześniej przygotowane rurki trzcinowe można umieścić np. w drewnianej skrzynce, pustej plastikowej butelce po napojach albo dokładnie owinięte sznurkiem schowane pod dachem szopy/garażu wylotami rurek skierowanymi na zewnątrz. Najważniejsze jest to, by rurki nie były wystawione na deszcz ani na wilgoć. Dodatkowo wyloty rurek muszą zostać zabezpieczone prze ptakami siatką o oczkach nie mniejszych niż 1 cm. Siatka jest konieczna, by sikorki i dzięcioły nie wydziobywały rurek z ulika i nie wyjadły larw.
Rurki
Najlepszym materiałem do zasiedlenia przez pszczoły są rurki trzciny pospolitej. Musisz pamiętać o tym, że będziesz potrzebował od trzech do pięciu razy więcej pustych rurek trzcinowych niż dostałeś w starterze. Dlatego, że w każdej zasiedlonej rurce jest około 4-5 samic, które będą potrzebować nowych rurek wiosną. Najlepszym okresem na zbieranie trzciny jest zima. Trzcinę najlepiej ciąć bardzo ostrym nożem prosto, ale trzeba to robić bardzo powoli. Najpierw robimy rysę, a potem delikatnie tniemy rurkę. Pęknięte rurki pszczoły niechętnie zasiedlają. Rurka ma mieć z jednej strony kolanko, a z drugiej strony ma być otwarta. Rurki nie warto robić dłuższej niż 20cm, ponieważ pszczoła zasiedla i tak w większości odcinek do 15cm. Średnica rurki nie może być mniejsza niż 5mm ponieważ pszczoła się wtedy nie zmieści. Najlepsze są te o przekroju od 8mm do 12mm.
A co jesienią i zimą?
Po sezonie przechowuj domek i zasiedlone rurki w miejscu suchym, które będzie miało taka sama temperaturę jak na zewnątrz. Możesz zostawić domek tam, gdzie wisiał w sezonie, ale możesz go przykryć folią lub blachą, by padający z boku deszcz lub śnieg nie zmoczył rurek. Pamiętaj, by nie otulać szczelnie domku folią, aby była w nim odpowiednia wentylacja. Wiosną z zasiedlonych rurek ponownie wygryzą się nowe pokolenia pszczół.